zaterdag 8 maart 2014
7.00 gaat de wekker.
7.45 moet ik klaar zijn. Ik mag met Marijke meerijden. Dat viel nog niet mee.
Ik heb moeten praten als Brugmans. Je wilt het niet geloven, maar ze wilde
kruipen naar de start.
De start was vandaag bij de bushalte in Hallum. Voor de school genoeg parkeerplekken. Dat was ook nodig. De groep was weer, bijna, op volle sterkte. William werd nog gemist.
De start was vandaag bij de bushalte in Hallum. Voor de school genoeg parkeerplekken. Dat was ook nodig. De groep was weer, bijna, op volle sterkte. William werd nog gemist.
Thuis deze keer maar eens niet op buienradar gekeken, het
leek niet nodig. En dat klopte, de weergoden, waren ons vandaag gunstig gezind.
Het was weliswaar nog fris en de auto ruiten moesten gekrabd worden. Uiteraard
er moet wat te zeuren blijven over het weer.
Routekaart van 8 maart |
Vandaag staan we aan de start met Koos, Marijke, Anja,
Egbert, Bea, Wijnand en ondergetekende voor de eerste lus. Koos had als altijd
de moeite genomen een mooie route uit te zetten. En dat is zomaar een klusje.
De route moet natuurlijk wel goed te lopen zijn, dus afstandmeten.nl en dan ook
nog even controleren.
We starten de loop in de richting van Oude-Bildtzijl. En ja
dan raad je het al, het eerste obstakel. De koekjes fabriek met een ontzettend
vervelende geur. Het water loopt je in de mond. Dat was ook wel te merken, al
was dit wat later dat er water gedruppeld werd vanaf een pet.
Door Oude-Bildtzijl een jeugdsentiment. Wijnand loopt, en
daarmee wij dus ook, langs het huis waar zijn grootouders gewoond hebben. Er
werden daar ook wel onderduikers verstopt onder de vloer van de loods en dit
uiteraard in de 2e wereld oorlog. Wijnand zelf had dit niet
meegemaakt, maar wist dit vanuit de verhalen.
Snel zijn we bij de Bûtendyk, en wat is het landschap dan
mooi met zo een heerlijk zonnetje aan een strak blauwe lucht.
Eenmaal weer in Hallum even tijd voor een gelletje en
drinken en de groep wordt versterkt door Jacqueline en Johannes. We vervolgen
door Hallum en dan moet er toch nog even op de kaart gekeken worden. Via de
Piebewei, over de Kelnersweg op richting Wanswerd. Net voor Wanswerd rechts af.
En wat is onze omgeving toch ontzettend mooi. Je bent hemelsbreed niet ver van
Stiens. De natuur is al volop actief, her en der bloeien er al wat bloemen en
zelfs een valkje bid even naast ons zijn gebedje. Dat was nodig, het werd
allengs zwaarder voor sommigen onder ons. Niet voor allemaal gelukkig.
Eindelijk dat het stuk terug naar Hallum. Nu voor de wind,
want die was toch al stiekem flink van kracht.
Na uiteindelijk 2 uur, 52 minuten en 22 seconden, het moet
uiteraard wel precies, komen we bij de finish. Voor sommigen een soepele
training, voor anderen het idee nu al een marathon gelopen te hebben. Wat extra
trainingen zijn nog wel nodig.
Maar gelukkig. Anja heeft zich vanmorgen al even druk
gemaakt voordat ze thuis wegging. De thermoskan koffie achterin de auto wordt
aangebroken en wat is dat kopje koffie dan ontzettend lekker. Helemaal wanneer
je daar in een heerlijke zonnetje staat. De koffie wordt genuttigd en een
eierkoek en ook wordt er om elkaar gedacht. Bea krijgt een mooi deken om en de
beelden van een kloosterling komen naar voren.
De gehele route kunnen lopen zonder dan ook maar een
druppeltje regen. Echt voor het eerst dat we met elkaar de duurloop trainen.
Het staat dan ook in de boeken.
Iedereen weer bedankt voor de fijne duurloop training.
Ben benieuwd wat Koos volgende week voor ons in petto heeft
wat route betreft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten