Loopgroep Stiens traint op maandagavond 19.45-21.00, woensdagavond 19.00-20.00, 20.10-21.25
Locatie sportcentrum it Gryn aan de Ieleane. Voor informatie of proefles: a.visserman@gmail.com

woensdag 28 mei 2014

AFKE'S TIENTAL

Onderweg naar Den Haag zie ik bij Hoorn boven de weg het bord ‘Amsterdam 42 km’. Normaal neem je een dergelijke mededeling voor kennisgeving aan of komt zo’n boodschap helemaal niet binnen. Je hoopt alleen dat er bij Zaandam geen file zal zijn. Maar vandaag is het anders, 42 km, de afstand die we volgende maand moeten lopen en dan ook nog zo hard mogelijk. En dat alleen omdat ene Pheidippides zo nodig de snelle jongen moest uithangen. Enig historisch besef kan geen kwaad, het zit namelijk zo:

Pheidippides
Het is in het jaar 490 v.Chr. als de Griekse soldaat  Pheidippides van Marathon naar Athene snelt om het nieuws van de overwinning van de Atheners op de numeriek veel sterkere Perzen te melden. Pheidippides legt echter de afstand tussen Athene en Sparta af om hulp te vragen aan de Spartanen. Deze weigeren, dus loopt hij terug naar Athene en in een ruk door naar Marathon. Bij de uiteindelijke overwinning loopt  hij weer terug naar Athene.
De geschiedenis vermeldt wel dat deze laatste tocht, van Marathon naar Athene (eerste marathon) een dodelijke afloop heeft: na het uitbrengen van de woorden "Verheug u, wij hebben gewonnen!" in het centrum van Athene, valt  de boodschapper dood neer; hij blijkt een zonnesteek te hebben opgelopen. 
Dit belooft weinig goeds, waar zijn we aan begonnen. Zijn naam alleen al, zit daar het woord ‘dippie’ niet in? En we weten allemaal, een dippie kan gemakkelijk tot  een hele grote DIP uitgroeien. De organisatie moet deze geschiedenis ook kennen. Blijkbaar willen ze de kans op zonnesteken, met als gevolg een massale uitval of erger voorkomen door het evenement op avond te plannen.  Maar goed, we hebben in februari A gezegd, dus nu flink zijn en ook B durven zeggen. Met deze positieve insteek zullen we de geschiedenis verslaan.

Op het pontje bij Zeilschool Rufus
Vandaag is het 24 mei, we reizen met 7 man (3xV; 4xM) af naar Sneek om ons om 08.00 uur te melden bij de receptie van Hotel Valk. “Ja, jullie worden verwacht, daar achter op de parkeerplaats is de uitgang”, zegt de professioneel vriendelijke receptionist. Een buitenstaander zal deze opmerking als onvriendelijk uitleggen, wij weten dat genoemde uitgang het begin van onze route is. We gaan – als een soort generale – 36 km van de officiële route lopen. Het weer is -  eigenlijk het hele voorjaar al – prachtig, de ochtendzon geeft ons een vette knipoog als teken om van start te gaan.
Dat doen we dan ook, na 300 meter zijn we de eerste twee dames al kwijt, terwijl het tempo nog op inloopsnelheid ligt. Het is dat we inmiddels 4 maanden praktijkervaring hebben,  dus weten we dat ze verzuimd hebben om bij de receptie te vragen waar de toiletten zijn. Of is het in de natuur misschien natuurlijker? Achter ons zien we dat het hoge gras tegen de wind in waait. Om privacy-redenen zal ik de namen niet noemen, maar Bea was er in ieder geval niet bij.
Via een slingerpaadje gaan we onder de snelweg door richting Joure. Onze logistiek medewerker is er in geslaagd de route in 4 gelijke delen te knippen, 3 verzorgingsposten dus, geen overbodige luxe  zal achteraf blijken. Snelheden en hartslagzones zullen je niet interesseren, dus geen grafieken in dit verslag. Keuvelend verdwijnen de eerste kilometers onder onze schoenen. Er wordt nog steeds gekwetterd als we na een klein uurtje kennismaken met Wim. Wim is de eigenaar van Zeilschool Rufus, buurtschap Broek. Hij is van onze komst op de hoogte en nodigt ons uit om ons met zijn pont naar de overkant te brengen. Ook nu weer enige vertraging want ook hier moeten de toiletten geïnspecteerd worden. Op het vaartuig staat een tas vol met versnaperingen klaar, die we tijdens de overtocht gelijkelijk verdelen. Wim blijft naar ons zwaaien tot we achter het hoge riet uit het zicht zijn verdwenen. Het laatste dat we horen is “Tot 21 juniiiiiii!” en dan valt de stilte als een lichte ochtendmist over ons heen.

"Afke's tiental"
De natuur is vandaag op haar mooist, Marijke ziet een ooievaar, wij ook. In de pleziervaartuigen die langs de kant afgemeerd zijn komt het dagelijkse leven langzaam op gang. Een enkele visser steekt als groet zijn hengel  de lucht in. Jurjen is op eigen kracht vooruit gegaan, bij de drinkposten weet hij te melden dat ‘it goed gjit’. Op de doorgaande weg waar we op uit komen is het een drukte van belang. De ene fietsploeg na de andere komt ons tegemoet. Is de groep klein dan lopen we links, een grote groep geven we de ruimte door de rechterkant te gaan lopen. Deelnemers aan de Elfmerentocht weet Anja, naast lopen fietst ze graag en dan niet met een E-bike.

 In de verte komt een onweerslucht onze kant op, dus nog even snel een foto van Afke en haar tiental en de loopmachine zet zich in beweging naar Oude Schouw. Je mag zelf invullen wie je het beste bij de rol van Afke vindt passen. De groep valt uiteen in sub-groepjes, snelheid bij snelheid, kleur bij kleur. Over de brug maken we een bocht van 180 graden en gaan langs het PM-kanaal weer richting Sneek. Het waait pittig, de wind is tegen ons. Gelukkig staan Karin en Arjen bij de Gauster Hoppen. Ze hebben de trainingsgroep in Sneek wat eerder vrijaf gegeven om ons te kunnen begroeten en van eten, drinken en goede adviezen te voorzien.

Afke "daarginds komen ze aan"
  De laatste stop, nog 8 km en we zijn terug bij Valk, het mooiste deel van de route naar mijn bescheiden mening. Heb er zelf vrij (te) lang van kunnen genieten. Bij de weg Leeuwarden-Sneek buigen we linksaf, duiken het aquaduct Houkesloot in, slingeren ons over de rotonde om even later te finishen. De kofferbakken en drinkflessen gaan open, de benen omhoog. Als we allemaal binnen zijn bivakkeren we nog een uurtje op het terras van mijnheer Valk. Koffie en soep brengen ons weer terug in de bewoonde wereld.